Aanraken
Ik raak je aan … in gedachten en in mijn dromen. Het verlangen bij je te zijn is haast te groot om te dragen. Helaas … je bent er niet meer. Wat rest is een foto en herinneringen. Daar doe ik het mee. Elke avond voor het slapen gaan streel ik met mijn wijsvinger jouw gezicht en plak een zoen op je neus. Het licht van de maan laat jouw gelaat stralen. Ik dommel weg met de herinnering van weleer.
In de vroege ochtend voel ik een adem in mijn gezicht. Ik steek mijn hand uit en kroel door je haren. Jouw warme lichaam schuift nog een stukje naar me toe zodat je dicht tegen me aan ligt. Als ik mijn ogen open, kijk ik rechtstreeks in jouw bruine kijkers. Het is heerlijk om mijn arm om je heen te slaan ook al lig je met alle vier je poten in de lucht. Je vervangt mijn verloren liefde niet, je schenkt me een nieuwe.